Schotten-Totten

Dzisiaj kolejna recenzja. Czas na Schotten-Totten - czyli taktyczną grę karcianą.

Wydawca:	CUBE - Factory of Ideas
Projektant:	Reiner Knizia

Plemiona walczą o... kamienie. Wcielamy się w głowę jednej z wiosek i staramy się wywalczyć kamienie graniczne, chcąc powiększyć swoją osadę.

Gra przypomina trochę pokera, gdyż gracze układają swoje karty przy kamieniach i kamień zdobywa gracz posiadający najmocniejsze ułożenie.

Jak gramy?

Dobieramy sześć kart, jedną kładziemy i później dociągamy jedną z kart zwykłych lub kartę specjalną. Kombinacje są można powiedzieć- pokerowe (choć pod zabawniejszymi nazwami). Przez dokładanie w swojej turze tylko jednej karty, gra wymaga planowania i analizowania sytuacji na stole, przez co tak szybko się nie nudzi. Każda gra to inne wyzwanie. Wygrywa gracz, który zdobędzie pięć z dziewięciu kamieni lub trzy kamienie sąsiadujące.

Grywalność 6/10 Gra się przyjemnie, prosta i ciekawa rozgrywka, pozwala na rozegranie wielu partii z tym samym przeciwnikiem, nie odczuwając znudzenia.

Wykonanie 5/10 Karty jak karty, ładne obrazki i stosunkowo wytrzymałe.

Ocena ogólna 6/10 Jest to wesoła gra taktyczna, jeżeli ktoś lubi pogłowić się przy prostym schemacie, warto sięgnąć po ten tytuł.

Gra do nabycia w c.g. Feniks

Spadamy!

Dzisiaj chciałbym kontynuować o grach lekkich, a także zrecenzować moją ulubioną grę z tej kategorii, czyli Spadamy!.

Gra już raczej nie jest dostępna. Ja swój egzemplarz nabyłem przypadkiem. Będąc w Poznaniu w sklepie z grami zauważyłem, że ta gra (na którą zresztą polowałem już od jakiegoś czasu) służy jako podpórka do innej gry. Nie zastanawiając się kupiłem swój egzemplarz i nadal uważam, że była to najlepsza inwestycja jeśli chodzi o gry.

Spadamy!: wydana przez wydawnictwo Portal gra autorstwa Jamesa Ernesta
Zawartość pudełka to 52 karty i instrukcja.

Pytacie co ma ta gra czego nie mają inne? Moim subiektywnym zdaniem: wszystko! Jedynym minusem jest ilość potrzebnych graczy (minimum 4).

W grze wcielamy się w spadającą z nieba krowę, a naszym celem jest zaliczenie "gleby" jako ostatni. Gra jest tym bardziej zabawna, że odbywa się w czasie rzeczywistym. W grze bierze udział rozdający i gracze. W skrócie rozdający kładzie po jednej karcie każdemu z graczy (chyba, że ma przed sobą kartę, która mówi inaczej), a gracze tak naprawdę nie zważając na to co robi rozdający starają się utrudniać grę przeciwnikom i ułatwiać sobie. Spadnie każdy, tego nie unikniesz.

Grywalność 10/10 gdy Twoi znajomi dowiedzą się, że posiadasz ten tytuł będziesz przez nich gnębiony zdaniem: "choć jedną grę".
Wykonanie 9/10 graficznie pięknie, karty jak to w takiej rozgrywce zużywają się ale nie mocno, jedynym minusem jest zwykłe tekturowe pudełko.
Ocena ogólna 10/10 jeśli często spędzacie czas w większym gronie, jest to obowiązkowa pozycja. Można ją schować w kieszeń, gra zajmuje do 10 minut, a sama rozgrywka nie potrzebuje wiele miejsca.
Ilość graczy: od 4

To co Spadamy?!

Warto zwrócić uwagę na prostotę tej rozgrywki. Brak tutaj wielkiej filozofii, jest to przykład świetnej gry opartej o genialny pomysł z prostą mechaniką. Ta gra pokazuje, że nawet najprostsza produkcja może podbić na wiele lat serca graczy. Warto poświęcać swój czas na tworzenie lekkich gier, gdyż to właśnie one podczas spotkań ze znajomymi fenomenalnie zajmują czas, a gracze mimowolnie śmieją się i walczą niczym... niczym... mniejsza z tym, wiecie o co mi chodzi. Dla twórcy nie ma nic wspanialszego niż zadowoleni gracze, którzy siedząc sobie przy okazji spotkania wspominają jak chętnie zagraliby w grę Twojego autorstwa.

Panic lab i lekkie gry

W dzisiejszym odcinku:
-Krótka recenzja gry Panic lab
-Parę słów o grach z tej kategorii
-Słów kilka o robieniu takich gier
Zaczynamy!

Jest to wspaniała i dynamiczna gra za rozsądną cenę. Opiera się ona na spostrzegawczości i szybkości przetwarzania danych. W solidnym metalowym pudełku znajdują się: 4 kostki, 25 kartoników, 30 żetonów zwycięstwa i instrukcja.

O co jednak chodzi? Ameby uciekły z laboratorium i trzeba je odszukać! W okręgu układamy kartoniki i rzucamy czterema kostkami. Trzy opisują poszukiwaną amebę, a jedna laboratorium, z którego uciekła. Kostki ameby określają jej kształt, wzór i kolor. Naszym celem jest odnalezienie ameby najbliższej laboratorium, z którego uciekła i musimy to zrobić zanim znajdzie ją przeciwnik. Jednak nie ma tak łatwo. gdy poszukując ameby trafiamy na studzienkę oznacza to, że ameba do niej wpadła i wyszła kolejną, a dochodzą jeszcze laboratoria mutacyjne, które zmieniają jej wygląd. Najprościej rzecz ujmując gra robi się naprawdę dzika i nerwowa, a jednocześnie śmieszna i rozrywkowa.

Grywalność: 8/10 zabawa jest cudowna i polecam każdemu!

Wykonanie: 7/10 wykonane solidne pudełko, ładne kostki i cudowne obrazki

Ocena ogólna 8/10 Gra godna polecenia dobrze zapakowana i stosunkowo tania (cena waha się między 30-40 złotych)

Ilość graczy 2-10

Czas przejść do słów kilku o lekkich grach. Takie gry są bardzo przyjemne i krótkie co zapewnia fajną odskocznię przy np. długiej sesji RPG gdzie gracze, chcąc uwolnić choć na chwilę swój umysł od skomplikowanych misji, wciągając się w lekki humorystyczny klimat jednej z takich gier. Jest to także doskonała rozrywka przy spontanicznych wyjściach czy spotkaniach w gronie osób, które na codzień nie grywają w gry. Często takie gry są uniwersalne wiekowo, więc rodzić może grać w taką grę z dziećmi w domu, jak i również spotykając się ze znajomymi przy piwie, bez wstydu wyjąć taki tytuł.

Tworzenie takich gier często jest proste i przyjemne, a czasochłonne jest jedynie wykonanie fizyczne (grafika, druk i wycinanie). Robiąc taką grę trzeba pamiętać o kilku rzeczach: najważniejsze są dwie: prosty system i dynamiczna gra (aby żaden z graczy nie musiał zbyt długo oczekiwać na swoją kolej). Liczy się również pomysł, tylko tutaj można tworząc grę o fantastycznym klimacie uzbroić w silnik jakiejś istniejącej, lub nawet bardzo popularnej gry, lub utworzyć fenomenalny system rozgrywki dodając jakąś tam pasującą otoczkę. Taka gra musi być stosunkowo krótka (do 20 minut) i najlepiej humorystyczna.